Tuinieren is de nieuwe sex

Het bovenstaande is, vermoed ik, een titel waar je toch wel even van opkijkt. Wellicht dat nu allerlei visioenen aan het innerlijk oog voorbij trekken betreffende een keurige heer op leeftijd die gnuivend in het struweel een mevrouw onbetamelijk betast, of van de nette dominees vrouw die, in verregaande staat van ontkleding, zich vrijheden veroorlooft met haar tuinman in het aardappelschuurtje. Het is zelfs mogelijk dat een beeld op het netvlies verschenen is van, op het eerste gezicht fatsoenlijke dames en heren die zich elk weekend verliezen in ongebreidelde seksuele passie al fresco in hun keurig aangeharkte achtertuintjes.

Helaas, niets van dit alles. Tuinieren is de nieuwe seks, is een gevleugelde kreet die nog niet zo lang geleden van de andere kant van de goudvissenkom, Groot Brittannië, werd gelanceerd. Werd de rest van de wereld in het verleden verblijd met de kreet: “No sex please, we’re British!” , tegenwoordig tapt de Britse medemens uit een heel ander vaatje.

Tja, de leden van het Perfide Albion doen nog steeds hun best om de collectieve continentale wenkbrauw toch zeker enkele millimeters te doen optrekken. Maar wat wordt er nu bedoeld met die kreet? Het antwoord is simpel: tuinieren is de nieuwe seks, is net zoiets als “bruin is het nieuwe zwart” uit de modewereld. Tuinieren is dus in, het is “hot”, het beste sinds de uitvinding van het gesneden brood, het is mode en bovenal helemaal de bom!

En hoe “in” tuinieren is, blijkt de laatste jaren wel uit al die uit de kluiten gewassen tuincentra, die ogenschijnlijk in een nacht tijd uit de grond zijn geschoten. En ook de vele tv programma’s, tuinmagazines en artikelen in kranten en weekbladen die ons allen aansporen om toch vooral te gaan tuinieren. Wie niet tuiniert, al is het maar met een aantal potten op een minuscuul balkonnetje, blijft hulpeloos en reddeloos achter als een sneue, behoudende stijve hark of schoffel.

Dus tuinieren we er vrolijk op los, want wie wil nu als hopeloos ouderwets en ongelofelijk sullig te boek staan? Niemand toch? Op naar het tuincentrum om de euro’s te laten rollen en de bagageruimte van de auto vol te proppen met peperdure planten waarvan we de naam niet eens kunnen spellen. Schafte men zich vroeger een sjiek bankstel aan om de buren de ogen uit te steken, tegenwoordig dient men daarvoor toch minstens een walgelijk dure Monstrueusa Vulgarum op de kop te tikken. Met bijbehorende kekke design pot uiteraard.

Om volledig de bom te zijn en uiteraard ook te kosten, dient de tuin naar de heersende mode te worden aangelegd en ingericht. Zo is er uiteraard een thema, een of meerdere waterpartijen, borders met verantwoord kleurgebruik, de nieuwste en duurste snufjes op tuingebied en alles is o zo verantwoord, milieuvriendelijk, links draaiend, aangeharkt, boomknuffelig, tot op een millimeter van het leven gemanicuurd plus geëpileerd en vrij van pindaolie te bewonderen.

Tuin na tuin worden we geterroriseerd door die vermaledijde er-is-iets-helemaal-met-je-mis-als-je-er-geen-hebt mauve borders tot men midden in de nacht drijfnat ontwaakt na een bijzonder akelige achtervolging van diezelfde borders in een techni colour nachtmerrie met surround sound uitgevoerd.

Je zou bijna vergeten waar het werkelijk om gaat bij het tuinieren, namelijk het plezier er in. Tuinieren is hopelijk toch, voor de meeste van ons, een hobby waar je plezier aan beleeft. Een tuin is geslaagd, wanneer de eigenaar er een stukje gelukkiger van wordt. Ook, of liever juist wanneer de felrode geraniums gezellig staan te vloeken naast de knaloranje afrikaantjes. Wat kan het bommen? Het hoeft toch helemaal niet volgens een bepaalde stijl of in een door de Nederlandse Bond van Tuinvrouwen goedgekeurd kleurenschema te zijn aangelegd?

Waarom zou je je beperkingen laten opleggen door een select gezelschapje tuin goeroes die elkander tot ongekende hoogtes in budget, het verantwoord en kijk-ons-eens-bijzonder-creatief-zijn tuinaanleg gebeuren opjagen. Jakkes nee, mik mijn portie maar direct op de composthoop.

Tonnen hoeft tuinieren echt niet te kosten Het is juist een sport om van zo’n min mogelijk geld een zo mooi mogelijke tuin aan te leggen. Een paar zakjes zaad kosten echt niet zo heel veel, maar brengen maandenlang tuinplezier vol fleur, geur en kleur. En, ook niet te versmaden: eet plezier. Want zelf je groenten en fruit zaaien, oogsten en oppeuzelen kan natuurlijk ook.

Tevens ben je al die tijd lekker actief bezig met werken en genieten in diezelfde tuin. Heerlijk de zon op je rug en bolletje, het zachte ruisen van de bomen en het zoemen van de bijtjes om je heen. Er is niets dat een mens zoveel rust en ontspanning kan brengen als dit. Zeker nu velen een nogal hectisch leven lijden (ja expres met lange ij), is de tuin de ultieme chill plek; the place to be om je weer even helemaal met de aarde verbonden te voelen en tot jezelf te komen.

Doe met je tuin gewoon wat je zelf leuk vindt, of wat handig en praktisch is. Het enige waar je rekening mee dient te houden zijn de planten en dieren die in de tuin te vinden zijn en uiteraard je eigen tuinwensen plus die van je eventuele huis- en tuingenoten. Als je er voor zorgt dat elk levend wezen zich senang voelt in de tuin, dan heb je je eigen aardse paradijs geschapen waar het goed toeven is. En dat is toch waar het uiteindelijk om draait?!

Copyright 2009 Y.E.W. Heuzen