Tuingruwelementen

Langzaam piept de tuinpoort open en nieuwsgierig stap je binnen om te kijken wat zich daar in die onbekende tuin bevindt. Het is natuurlijk altijd weer spannend om in een tuin op ontdekkingstocht te gaan; je komt ogen te kort om al dat tuin fraais te aanschouwen. Kijk nu toch die prachtige varens eens, die staan te lonken in de schaduw van die fraaie oude tuinmuur. En zie hoe smaakvol Rosa Madame Alfred Carriere zich om de pergola drapeert, wat staat dat blosje haar goed. En terwijl het grind zachtjes knerpt onder je voeten en de blaadjes van de fraaie rode beuk lichtjes ritselen in de warme bries, sla je de hoek om en PATS! Au! Snel je donkerste zonnebril opzettend - die je speciaal voor dit doel hebt aangeschaft - met je ogen alleen nog neerwaarts gericht, vlucht je de tuin uit. Oef, je hebt het heelhuids gehaald! Wat een verschrikking! Hoe is het mogelijk dat je in zo’n prachtige tuin tegen zo’n afschuwelijk “ding”(want beeld kan je het niet noemen, is echt te veel eer), bent aangelopen. Niet letterlijk maar de klap was er niet minder hevig om. Visuele pijn is ook pijn! Oh kijk, een cafeetje met terras in het zonnetje, laten we daar maar even een lekkere cappuccino tegen de schrik nemen, want dat hebben we wel verdiend.

Waar komen ze toch vandaan? Wie is ooit op het onzalige idee gekomen om van die afzichtelijke, ziekelijk witte tuinbeel… pardon tuingruwelen te maken van dames en heren lijdend aan een ernstig geval van elefantiasis. Op zijn gunstigst zien deze dames en heren, vaak in verregaande staat van ontkleding uitgebeeld, eruit alsof zij een heftig geval van builen pest onder de leden hebben. Dat oogt niet echt prettig, vooral niet als je je niets vermoedend in een ogenschijnlijk fraaie tuin begeeft om dan plots met dergelijke ziekelijke gedrochten te worden geconfronteerd.

En het beperkt zich niet tot alleen die nogal bloot uitgevoerde monsterlijke dames en heren. Oh nee, ooit is er iemand op het uitermate onsmakelijke idee gekomen om zoiets ook uit te voeren in ganzen, kippen, konijnen, honden, katten, mandjes, hanen, fonteinen en zelfs fonteinen gedrapeerd met debiel kijkende hond, brievenbussen, lantarens, drinkbakken, duiven, plantenbakken, kruiwagens, varkens, kabouters, boeddha’s, jongens met boek, meisjes met leeg mandje (waar je dan een plantje in kan doen, hoe origineel!), ezeltjes met twee zijtassen en andere ongetwijfeld goed bedoelde meuk. In elk goed voorzien tuincentrum kan je zelf eens gaan kijken wat er op dit gebied aan verblindend witte wansmaak zoal te koop is. Donkere zonnebril meenemen, je bent gewaarschuwd!

In dikke rijen staan die ziekelijke gedrochten opgesteld, want 1 exemplaar was niet genoeg natuurlijk. Oh nee, van dit soort wanstaltige, betongeworden nachtmerries moesten er nog veel meer komen, heel veel meer, dus is men driftig aan het vermeerderen gegaan via afgietsels. Uiteraard was de oogverblindende witte uitvoering alleen ook niet voldoende. Nee, tegenwoordig zijn deze heftig misvormde misbaksels ook te verkrijgen in zwart gepatineerd en gebronsd.

Welk een ramp ligt daar nu voor de argeloze tuinbezoeker op de loer! Kon je eerst volstaan met een vluchtige blik om te controleren of er geen oogverblindend wit ding in een onbekende tuin stond, nu kan het gebeuren dat je zomaar, vanuit het struweel door zo’n verdekt opgesteld afgrijselijk donker ding, wordt overvallen en je oogzenuw een flinke dreun krijgt. Lieve hemel, zo’n wanhoop opwekkend geval op een afstand van enkele meters te aanschouwen is al pijnlijk genoeg, maar om nu oogbal tegen oogbal met Quasimodo zelf te staan is werkelijk onbeschrijfelijk!

Nu ben ik dol op tuinornamenten, dat is het probleem niet. Maar waarom word ik overspoeld met deze meuk als ik op zoek ben naar iets moois? Waarom moet ik eerst tot mijn heupen, soms zelfs schouders, door deze oogdrek waden, wil er eindelijk eens iets fatsoenlijks in de verte opdoemen?

Want wat is er zoal te vinden in een doorsnee tuincentrum op tuinornamenten gebied? Er zijn kabouters, hoblins, Laven, fairies, trollen en pixies in de aanbieding. Erg handig als je een sprookjestuin wilt inrichten, maar dat wil ik niet.

Wat heeft men nog meer in het assortiment? Clowns (mijn tuin is geen circus) of gargouilles en goblins (mijn tuin is geen gotische kerk) of draken, doodshoofden en duivels (ben ik een Goth?) met de wervende tekst: brengen zeker extra sfeertje in uw tuin! (Daar was ik al bang voor.) Ze zijn zeer kleurvast en vorstbestendig! (Wat is dat nu toch jammer!)

Verder nog iets aan beeldig gebeuren? Jawel hoor, er is ook nog een ruime sortering abstracte moderne 3, 4 of 5 koppige beelden verkrijgbaar, die wel wat weg hebben van gesmolten pionnetjes van het mens-erger-je-niet spel (hoe toepasselijk). Deze zijn uitgevoerd in lavazandsteen of terrazzo, dus beste lezer, je weet nu waar je op moet letten om deze meuk te vermijden.

Is er ook nog iets fatsoenlijks te koop op het gebied van tuinornamenten? Het woord ornament betekent namelijk sieraad, dus dient het de tuin te verfraaien. En ja, er is zo hier en daar ook nog wel eens wat moois te koop. Prachtige ornamenten, met veel vakvrouw of manschap gemaakt, uit mooie natuurlijke materialen en ze zijn een streling voor het oog. Totdat datzelfde oog op het prijskaartje valt. Geef mij mijn donkere zonnebril maar weer aan!

Copyright 2009 Y.E.W. Heuzen