Red de aarde, begin met je tuin!

Op simpele wijze je CO2 uitstoot verminderen voor een beter milieu

In de film An Inconvenient Truth met Al Gore heb je kunnen zien dat als we nu niet snel iets doen, we hier in een groot deel van ons kikkerlandje de voeten niet droog zullen houden. Door de opwarming van de aarde smelten de ijskappen op beide polen, verdwijnen vele gletsjers en daardoor zal het zeewaterpeil flink stijgen de komende decennia. Nederland ligt nu al grotendeels onder het huidige zeewaterniveau en zal bijna geheel onder water verdwijnen volgens de huidige inzichten van milieu- en klimaatwetenschappers, indien we nu geen adequate maatregelen nemen om het tij te keren. En deze maand is er weer een milieu film in premiere gegaan (nog niet in Nederland) : The Age of Stupid.

Je hoeft de films zelfs niet eens gezien te hebben, om je toch te realiseren dat ons klimaat erg aan het veranderen is. De laatste 10 jaar wordt het ene weerrecord na het andere gebroken; de warmste zomer in 300 jaar, de langste droogteperiode in april/mei 2007 in Nederland ooit, de warmste winter sinds ruim 300 jaar, het houdt maar niet op. Natuurlijk willen de meeste mensen er aan meewerken om de schade aan ons leefmilieu, die de opwarming van de planeet met zich meebrengt, zoveel mogelijk te beperken en, als het even kan, te voorkomen. Een van de maatregelen die we kunnen nemen is de hoeveelheid kooldioxide die we produceren drastisch te verminderen. Het is de koolstofdioxide, ook wel CO2 genoemd, die voor de opwarming van onze planeet door het broeikaseffect verantwoordelijk is.Wat kan je nu als tuinliefhebber doen om je CO2 uitstoot (de hoeveelheid CO2 die jij produceert) te verminderen en zo mee te werken aan het redden van de wereld zoals wij die nu kennen?

Heel wat gelukkig. Laten we het eens even allemaal op een rijtje zetten wat wij tuinliefhebbers met maar een heel klein beetje moeite voor elkaar kunnen krijgen:

Vermindering van het drinkwaterverbruik door

- meerdere regentonnen te plaatsen die het regenwater opvangen waarmee je de planten kunt begieten

- koop sterke planten die goed tegen droogte kunnen en die het goed doen op de grondsoort in jouw tuin

- begiet zoveel mogelijk planten met de hand; gebruik een gieter gevuld met regenwater en niet met de tuinslang met drinkwater, dit levert minder verspilling van water op.

- indien je met de tuinslang water geeft, dan liever 1 keer per week lang begieten, dan meerdere malen kort. Door kort te gieten dringt het water niet diep door in de aarde en blijven de wortels van de plant aan het oppervak zitten. Hoe dieper de planten wortelen, des te beter zij bv ook bij het grondwater kunnen komen. Daardoor hoef je minder te gieten want de plant kan zelf aan water komen.

- als je water geeft, doe het dan nadat de zon is ondergegaan, zodat er geen extra water verdampt.

- een mulch laag rond je planten aan te brengen, zorgt er ook voor dat het water minder snel verdampt, en daar terechtkomt waar het nodig is; bij de wortels van de plant.

Vermindering van de milieuvervuiling door

- geen gif in de tuin te gebruiken want dat is helemaal niet nodig. Je kunt namelijk je tuin zo inrichten dat zij de juiste tuinvriendjes aantrekt bij het bestrijden van allerlei schadelijke insecten en plagen. Door een vijver aan te leggen (een kleintje is al prima) lok je padden, kikkers, vogels en egels je tuin in. Deze dieren zijn een goede hulp bij het bestrijden van allerlei ongewenst gespuis zoals slakken, bladluis etc. Beestjes horen in de tuin; zo zijn mieren en wespen erg nuttig bij het opruimen van veel schadelijke insecten, maar niet alle beestjes zijn even welkom. Voederhuisjes, nestkastjes, bomen, struiken en vogelbadjes lokken vogels naar je tuin.

Als je een rommelhoekje inricht in je tuin door snoeihout e.d. op te stapelen dan creëer je een mooie plek voor egels, padden en diverse nuttige insecten om goed de winter door te komen, zodat zij in het voorjaar je weer kunnen helpen bij het bestrijden van de ongewenste insecten. Laat in dat rommelhoekje ook wat brandnetels groeien; de vlinders zullen je dankbaar zijn. Kies voor planten die hommels, bijen en vlinders de tuin inlokken. Met name de bijen hebben het de laatste jaren zwaar te verduren, dus lief zijn voor de bijtjes en hang ook een bijenhotel op!

- te proberen een natuurlijk evenwicht in je tuin te bereiken zodat de aanwezige dieren, insecten, planten en bloemen elkaar helpen i.p.v. elkaar beconcurreren. Dus niet in het najaar grote schoonmaak houden in je tuin. Laat de boel maar lekker staan, zodat vogels er hun kostje bij elkaar kunnen scharrelen en insecten kunnen overwinteren.

- een composthoop te maken, beter nog 2. Door zelf te composteren heb je minder tuinafval voor de vuilnisman en na composteren breng je weer veel voeding terug in de grond waar de aarde, je planten (en je portemonnaie) je dankbaar voor zullen zijn.

- gebruik organische mest, geen kunstmest want die verstoort het evenwicht in de bodem doordat van sommige stoffen er teveel in de aarde komt en van andere te weinig. Ook komen bij kunstmest in zeer korte tijd veel stoffen los, terwijl het bij organische mest een geleidelijk en meer natuurlijk proces is dat ook nog eens de structuur van de bodem verbetert. Je planten, groenten en fruit hoeven niet de grond uit te knallen; het is veel beter om ze op natuurlijke wijze te laten groeien, waardoor ze sterker zijn (beter tegen ziektes en plagen bestand) en in het geval van groente en fruit ook zeker smakelijker.

- recycle waar mogelijk. Koop 2^e hands bestratings materiaal en andere zaken zoals meubels, tuingieters, ornamenten, potten e.d. In veel gemeentes in Nederland kan je gratis compost ophalen bij de gemeente werf; goed voor je tuin en je portemonnaie. Gebruik zo min mogelijk plastic; heb je plastic spullen hergebruik dat dan zoveel mogelijk, koop grote verpakkingen en bespaar op verpakkingsmateriaal; beter 1 grote zak, dan 5 kleintjes.

- te kiezen voor hagen als erf scheiding of voor duurzame hardhouten schuttingen met FSC-keurmerk.

- duurzame tuinmeubelen te kopen die lang mee gaan.

Vermindering brandstofverbruik door

- het gras met een handmaaier te maaien en de heg met een heggenschaar te knippen. En veeg die bladeren in de herfst gewoon met een bezem bij elkaar i.p.v. ze te verplaatsen met zo’n blower. Kost niets qua stroom of andere brandstoffen en je hebt gelijk een goede body workout. Scheelt ook weer heen en weer tuffen in het autootje naar de fitness.

- geen terras verwarmer te kopen; de buitenlucht willen verwarmen is toch totaal van de gekke? Doe gewoon een lekkere dikke trui aan als je het koud hebt of ga wat doen in je tuin, dan word je vanzelf wel warm.

- als je dan toch apparaten op brandstof wilt gebruiken, te kiezen voor tuinapparaten die op elektriciteit werken en kies ook voor groene stroom uit je meterkast. Elektriciteit is vaak de schoonste optie. Let bij aanschaf van elektrische apparaten op hun stroomverbruik, hoe minder hoe beter en goed voor het milieu en je portemonnaie.

- bij tuinverlichting te kiezen voor Led-verlichting, deze is uitermate zuinig in gebruik Probeer anders het stroomverbruik in de tuin te beperken door spaarlampen aan te schaffen en tijdschakelaars. Ook infrarood lampen zijn een uitkomst want zij branden maar kort.

Je ziet het, met een aantal eenvoudige maatregelen kan je als tuinliefhebber al veel doen om onze planeet voor iedereen leefbaar te houden. Red onze aarde, begin met je tuin!

copyright 2009 Y.E.W. Heuzen

De eerste lente in dit theater

wordt gegeven in de nieuwe border die ik vorig jaar september/oktober heb aangelegd. Deze gratis blog voorstelling is niet alleen voor het oog maar ook zeker voor het oor bedoeld. Vergeet dus niet de video te klikken. Komt dat zien, komt dat zien, boeren, burgers en tuinlui!


Omdat alles nieuw is, het theater en de sterren, maken de bolletjes, zaailingen, planten en struiken allen hun debuut dit jaar. Deze maand debuteren:
diverse Primula's in roze, blauw, wit en geel
Pulmonaria (Longkruid), in de kleuren wit en blauw/roze
Viola odorata, het maartse viooltje (met heerlijk geur)
een witte Helleborus x orientalis
met sproetjes, zoals je ziet.
In Februari kwamen de eerste krokussen op en nu zijn ze bijna uitgebloeid, maar geven hier en daar nog enige kleur aan de vroege voorjaars show.
Nieuw in het maartse theater zijn:
diverse soorten Narcissen, dit is tete a tete, een aanrader want deze narcisjes komen jaar na jaar terug en omdat zij laag blijven, zijn ze goed maartse buien bestendig.
In het roze/paarse deel van de nieuwe border, dat naast de siermoestuin ligt, staan inmiddels vele sterren op het toneel de zonnestralen uit de hemel te spelen:
Bergenia,
Fritillaria meleagris (Kievitseitje),
Arabis caucasica (Rijstebrij) in rozerood en paarsblauw
Helleborus x orientalis
de eerste botanische tulpjes Tulipa humilis Pulchella,
terwijl in het geel, blauwe deel van de border een ander botanisch tulpje, Tulipa Tarda, staat te trappelen in de coulissen.
Ook de eerste Muscari ( blauwe druifjes) zijn op het lente podium verschenen,
terwijl de eerste Anemonen Blanda nog een beetje staan te dralen voordat zij het tuin toneel bestijgen.
De Irissen Reticulata maakten reeds vorige maand hun debuut en geven nog een laatste encore. Bis, bis!
Ook de Scilla's zullen binnenkort dansend ten tonele verschijnen,
en hier een laatste blik op het maartse podium. Applaus!

copyright 2009 Y.E.W. Heuzen

Tuinieren is de nieuwe sex

Het bovenstaande is, vermoed ik, een titel waar je toch wel even van opkijkt. Wellicht dat nu allerlei visioenen aan het innerlijk oog voorbij trekken betreffende een keurige heer op leeftijd die gnuivend in het struweel een mevrouw onbetamelijk betast, of van de nette dominees vrouw die, in verregaande staat van ontkleding, zich vrijheden veroorlooft met haar tuinman in het aardappelschuurtje. Het is zelfs mogelijk dat een beeld op het netvlies verschenen is van, op het eerste gezicht fatsoenlijke dames en heren die zich elk weekend verliezen in ongebreidelde seksuele passie al fresco in hun keurig aangeharkte achtertuintjes.

Helaas, niets van dit alles. Tuinieren is de nieuwe seks, is een gevleugelde kreet die nog niet zo lang geleden van de andere kant van de goudvissenkom, Groot Brittannië, werd gelanceerd. Werd de rest van de wereld in het verleden verblijd met de kreet: “No sex please, we’re British!” , tegenwoordig tapt de Britse medemens uit een heel ander vaatje.

Tja, de leden van het Perfide Albion doen nog steeds hun best om de collectieve continentale wenkbrauw toch zeker enkele millimeters te doen optrekken. Maar wat wordt er nu bedoeld met die kreet? Het antwoord is simpel: tuinieren is de nieuwe seks, is net zoiets als “bruin is het nieuwe zwart” uit de modewereld. Tuinieren is dus in, het is “hot”, het beste sinds de uitvinding van het gesneden brood, het is mode en bovenal helemaal de bom!

En hoe “in” tuinieren is, blijkt de laatste jaren wel uit al die uit de kluiten gewassen tuincentra, die ogenschijnlijk in een nacht tijd uit de grond zijn geschoten. En ook de vele tv programma’s, tuinmagazines en artikelen in kranten en weekbladen die ons allen aansporen om toch vooral te gaan tuinieren. Wie niet tuiniert, al is het maar met een aantal potten op een minuscuul balkonnetje, blijft hulpeloos en reddeloos achter als een sneue, behoudende stijve hark of schoffel.

Dus tuinieren we er vrolijk op los, want wie wil nu als hopeloos ouderwets en ongelofelijk sullig te boek staan? Niemand toch? Op naar het tuincentrum om de euro’s te laten rollen en de bagageruimte van de auto vol te proppen met peperdure planten waarvan we de naam niet eens kunnen spellen. Schafte men zich vroeger een sjiek bankstel aan om de buren de ogen uit te steken, tegenwoordig dient men daarvoor toch minstens een walgelijk dure Monstrueusa Vulgarum op de kop te tikken. Met bijbehorende kekke design pot uiteraard.

Om volledig de bom te zijn en uiteraard ook te kosten, dient de tuin naar de heersende mode te worden aangelegd en ingericht. Zo is er uiteraard een thema, een of meerdere waterpartijen, borders met verantwoord kleurgebruik, de nieuwste en duurste snufjes op tuingebied en alles is o zo verantwoord, milieuvriendelijk, links draaiend, aangeharkt, boomknuffelig, tot op een millimeter van het leven gemanicuurd plus geëpileerd en vrij van pindaolie te bewonderen.

Tuin na tuin worden we geterroriseerd door die vermaledijde er-is-iets-helemaal-met-je-mis-als-je-er-geen-hebt mauve borders tot men midden in de nacht drijfnat ontwaakt na een bijzonder akelige achtervolging van diezelfde borders in een techni colour nachtmerrie met surround sound uitgevoerd.

Je zou bijna vergeten waar het werkelijk om gaat bij het tuinieren, namelijk het plezier er in. Tuinieren is hopelijk toch, voor de meeste van ons, een hobby waar je plezier aan beleeft. Een tuin is geslaagd, wanneer de eigenaar er een stukje gelukkiger van wordt. Ook, of liever juist wanneer de felrode geraniums gezellig staan te vloeken naast de knaloranje afrikaantjes. Wat kan het bommen? Het hoeft toch helemaal niet volgens een bepaalde stijl of in een door de Nederlandse Bond van Tuinvrouwen goedgekeurd kleurenschema te zijn aangelegd?

Waarom zou je je beperkingen laten opleggen door een select gezelschapje tuin goeroes die elkander tot ongekende hoogtes in budget, het verantwoord en kijk-ons-eens-bijzonder-creatief-zijn tuinaanleg gebeuren opjagen. Jakkes nee, mik mijn portie maar direct op de composthoop.

Tonnen hoeft tuinieren echt niet te kosten Het is juist een sport om van zo’n min mogelijk geld een zo mooi mogelijke tuin aan te leggen. Een paar zakjes zaad kosten echt niet zo heel veel, maar brengen maandenlang tuinplezier vol fleur, geur en kleur. En, ook niet te versmaden: eet plezier. Want zelf je groenten en fruit zaaien, oogsten en oppeuzelen kan natuurlijk ook.

Tevens ben je al die tijd lekker actief bezig met werken en genieten in diezelfde tuin. Heerlijk de zon op je rug en bolletje, het zachte ruisen van de bomen en het zoemen van de bijtjes om je heen. Er is niets dat een mens zoveel rust en ontspanning kan brengen als dit. Zeker nu velen een nogal hectisch leven lijden (ja expres met lange ij), is de tuin de ultieme chill plek; the place to be om je weer even helemaal met de aarde verbonden te voelen en tot jezelf te komen.

Doe met je tuin gewoon wat je zelf leuk vindt, of wat handig en praktisch is. Het enige waar je rekening mee dient te houden zijn de planten en dieren die in de tuin te vinden zijn en uiteraard je eigen tuinwensen plus die van je eventuele huis- en tuingenoten. Als je er voor zorgt dat elk levend wezen zich senang voelt in de tuin, dan heb je je eigen aardse paradijs geschapen waar het goed toeven is. En dat is toch waar het uiteindelijk om draait?!

Copyright 2009 Y.E.W. Heuzen

Nooit meer spitten!

Het lijkt misschien te mooi om waar te zijn, maar tuinieren zonder ooit maar 1 spade diep te hebben gespit, laat staan 2 spades diep, behoort tot de mogelijkheden van de moderne tuinier. Uitermate handig nu de meeste van ons een overvolle agenda hebben en niet al te veel vrije tijd. En die vrije tijd besteden we liever aan leuke dingen dan aan spitten in de tuin.

Spitten is namelijk niet echt de favoriete bezigheid van de gemiddelde tuinier. Het is fysiek zwaar, vooral als je op vette klei tuiniert, en bovendien nogal saai werk. Tenzij je Monty Don (voormalig presentator van Gardener’s World, BBC 2) heet, want hij schijnt er gek op te zijn, malle man!

Is nooit meer spitten niet het beste tuinnieuws dat je in tijden hebt gehoord? Nooit meer dat gespit dat je uiteindelijk niet veel meer oplevert dan een bezweet lijf, een rood hoofd, blaren op je handen en een pijnlijk rug. Het kost je een heleboel tijd, en, oh ja, het levert een omgespit stuk grond op. Joepie!

Want is dat spitten nu eigenlijk wel zo goed voor de grond? Decennia lang hebben we te horen gekregen dat we toch vooral moesten spitten voordat we gingen planten. Het liefst 2 spades diep, om de grond goed los te maken en de waterafvoer te verbeteren. Vooral in de moestuin, maar ook elders, moest er veel en vaak gespit worden. Het laatste klusje van het jaar was traditioneel het omspitten van de aarde, zodat de vorst de grote brokken tot losse aarde kon omtoveren. In het voorjaar had je dan een mooi stuk fijne, losse grond om in te zaaien. Klinkt allemaal heel aannemelijk, begerenswaardig en logisch, niet waar?

Toch zijn er aan dat spitten een aantal nadelen verbonden zoals:
1) het verergeren van de situatie bij zware en natte grond doordat de grond steeds compacter (dichter) wordt en het water nauwelijks of helemaal niet meer weg kan.
2) het verlaagt de vruchtbaarheid bij lichte gronden omdat het vergaan van het organisch materiaal te snel gaat.
3) het zorgt ervoor dat meer onkruidzaden en zaailingen daglicht krijgen zodat zij gaan ontkiemen en groeien.

Deze nadelen, die zorgden voor een verslechtering van de grondkwaliteit, waren de reden dat sommige boeren een niet-spitten methode ontwikkelden. Organische tuiniers hebben deze methode van hen overgenomen. Wat houdt de niet-spitten methode in en is deze nu werkelijk zo opzienbarend?

Om met de laatste vraag te beginnen; de meeste van ons passen de niet-spitten methode al heel lang toe in onze bloemenborders. Daar schoffelen en harken we al slalommend om de planten heen. Spitten, laat staan 2 spades diep spitten, komt er niet aan te pas. En nu wordt de niet-spitten methode ook op de rest van de tuin losgelaten, inclusief de moestuin, en met succes.

Betekent het nu dat als je de niet-spitten methode in je tuin toepast, je helemaal niets hoeft te doen aan het verbeteren van de grond? Nee, ook aan de niet-spitten methode zitten enige werkzaamheden vast; een mooie tuin met gezonde planten krijg je niet met niets doen.

De niet-spitten methode houdt het volgende in:
1) in het najaar het onkruid goed verwijderen
2) een dikke laag, ongeveer 5 cm, organisch materiaal over de aarde verspreiden
3) de wormen zullen vervolgens het organisch materiaal door de grond werken

De voordelen van de niet-spitten methode zijn:
1) er wordt meer vocht vastgehouden doordat er een laag organisch materiaal (mulch)over de aarde ligt
2) de mulch laag houdt ook het ontkiemen van onkruidzaden tegen en doordat de aarde niet wordt bewerkt, komen er ook geen nieuwe onkruidzaden aan het oppervlak om te ontkiemen
3) het bespaart tijd en energie
4) tuiniers met rugklachten en senior tuiniers voor wie het spitten fysiek te zwaar is, kunnen de niet-spitten methode wel toepassen.

In de moestuin kan de niet-spitten methode heel goed toegepast worden door bijvoorbeeld verhoogde bedden aan te leggen. Verhoogde bedden zijn handiger te bewerken voor minder valide tuiniers; de afwatering verloopt vlotter, de grond warmt eerder op en de verzorging van de planten is ook makkelijker.

Zijn er ook nadelen aan de niet-spitten methode? Ja, die zijn er ook:

1) het werkt niet als je geen wormen in de grond hebt

2) het kost meer tijd want wormen werken niet met een snelheid van 100 km per uur

3) je hebt veel compost of ander organisch materiaal nodig

Surprise op de compost bakken demonsteert hier hoe leuk composteren is

En dan nu de 100.000 euro vraag: werkt de niet-spitten methode? Hierop kan ik volmondig ja zeggen. Drie jaar geleden heb ik een moestuin aangelegd met daarin 10 bedden. Ik tuinier op zware klei en de afwatering van mijn grond was erg slecht. ’s Winters veranderde de aarde in een modderpoel en ’s zomers werd de bovenste laag zo hard als beton. Ik besloot om mijn aankomende moestuin aan een vergelijkend warenonderzoek te onderwerpen. Bij 2 bedden deed ik helemaal niets aan de grond, 2 bedden spitte ik 2 spades diep om, bij 2 bedden spitte ik 1 spa diep en voegde zand toe om de grond losser te maken, in 2 bedden plantte ik aardappels om de grond los te maken en over de laatste 2 bedden spreidde ik een 5 cm diepe mulch laag van zelfgemaakte compost en werkte die met een riek een beetje in de bovenste grondlaag.

In de loop van het eerste tuinjaar in mijn moestuin werd duidelijk dat de 2 niet-spitten bedden en de 2 bedden waarin ik 1 spa diep had gespit en zand toegevoegd het gewoon het beste deden; de grond was makkelijker te bewerken en de afwatering was ook beter. Bij het oogsten en zaaien van groente en fruit kwam ik in deze bedden ook de meeste wormen tegen. Hoe meer aardwormen in de grond, hoe gezonder en evenwichtiger de samenstelling van de grond is.

Moestuinbedje met mooie losse en gezonde aarde

De bedden die ik 2 spades diep had omgespit deden het ook redelijk goed maar het bewerken van de grond bleef wat zwaar en bij zware regen sloeg de grond weer dicht.

In 2 bedden had ik aardappelen gepoot en er verder niets aan gedaan. Bij het rooien van de aardappels eind juni tot eind juli viel mij op dat de grond al een stuk losser was geworden maar niet zo los als de niet-spitten bedden. Uiteindelijk besloot ik ook bij deze aardappel bedden de structuur te verbeteren door er een dikke laag compost over te spreiden, een klein beetje in te werken en vervolgens weer te beplanten.

De grond in de bedden waaraan ik helemaal niets had gedaan deden het het slechtst. Bij regen zakte het water nauwelijks weg en bij droogte veranderde de bovenlaag in keihard beton. De groentes en bloemen die ik erop verbouwde deden het minder goed dan in de andere bedden.

In het najaar besloot ik om alle bedden van een dikke laag mulch te voorzien en het voorjaar erop waren alle bedden een stuk makkelijker te bewerken vanwege de mooie losse structuur van de bovenste laag grond. Ik merkte wel een verschil met de bedden die al eerder de niet-spitten methode hadden gekregen, die laatste hadden de luchtigste grond met de meeste wormen.

Nu is mijn moestuin inmiddels 3 jaar oud en het bewerken van de grond gaat heel gemakkelijk, en elk jaar beter, dank zij de niet-spitten methode. Ook in mijn borders pas ik, met succes, de niet-spitten methode toe. Wil je een tuin met gezonde en sterke planten? Maak dan de grond gezond en vruchtbaar. Voedt de aarde en de rest gaat (bijna) vanzelf.

Copyright 2009 Y.E.W. Heuzen

Druk, druk, druk!

Het lente gewoel is in volle hevigheid losgebarsten en er staat van alles in bloei of op het punt om in jubelen uit te barsten zoals narcisjes, primula's en scilla's.
Ook in mijn siermoestuin knalt er van alles de grond uit .
De uien die ik eind vorig jaar plantte hebben allen een frisgroene hanenkam, en de knoflook trekt een lange neus tegen de lentezon.
Het was vandaag zulk heerlijk weer dat ik de boel de boel heb gelaten en lekker aan de slag ben gegaan in mijn siermoestuintje. Welke tuinliefhebber kan er met zulk heerlijk lente weer binnen blijven zitten? Ik niet.
De Zweedse rabarber die ik 2 jaar geleden zelf heb gezaaid, kwam met dikke rode feestneuzen uit de grond piepen. Ik heb er even mijn rabarber forceerpot overheen gezet zodat de rabarber eerder te oogsten is.
De beide laurierstruiken in de siermoestuin hebben de strenge vorst van min 15 C deze winter overleefd met slechts een heel klein beetje vorst schade. Wonderbaarlijk.
Ook goedgemutst de barre winter doorgekomen is de platte peterselie die ik vorig jaar had gezaaid.
Jeeves kwam zoals gewoonlijk mij een pootje helpen in de moestuin. Hij is vorig jaar augustus komen aanlopen en was een sterk vermagerd jong katertje van ongeveer 9 maanden. Dat hij zo vel over been was kon ik niet aanzien dus heb ik hem eten gegeven. Sindsdien is hij elke dag in en rond mijn tuin te vinden. Tijdens de barre wintermaanden sliep hij in de kas lekker knus in een mandje met warm dekentje en voor 's nacht een warme kruik. Jeeves kan helaas niet bij mij in huis wonen want dat vinden de andere katten niet goed. Dus als er iemand zit te snakken naar een bijzonder lieve jonge kater die heel graag bij je is (Jeeves is een ontzettende knuffelkater) mail mij dan even (zie blogger profile).
Vandaag, net als afgelopen maandag toen het zonnetje ook scheen, samen met Jeeves weer heel wat gewied in de siermoestuin en border.
Mijn aardbeienplantjes verplant naar een nieuw bed en om de schok van het verplanten wat te verzachten, heb ik de plantjes lekker onder de wol gestopt. Langs de randen heb ik vergeet-mij-nietjes geplant, die zich overal in de moestuin hebben uitgezaaid, de lieverds!
Ik heb nog wat winterprei gescored en nieuwe zomerprei geplant.
Ben ook weer druk aan het zaaien geslagen: radijs, ruccola, tuinbonen, zwarte mosterdkool, wilde bloemenmix, papavers, capucijners en
een pluksla mix. Daar ben ik dol op want je blijft plukken en knabbelen, maanden lang.
Tenslotte in mijn koude bak nog wat rode eikenbladsla geplant en gekrulde andijvie. En toen vond ik het welletjes en was het de hoogste tijd voor een kopje thee voor mij en een schoteltje kwark voor Jeeves. Dat hadden we wel verdiend na al dat harde werken.

copyright 2009 Y.E.W. Heuzen