De tijd van Kerst engeltjes is voorbij,
de Kerstboom staat in de tuin te treuren dat hij zijn ballen zo mist en
de tuin is verdwenen onder een dikke laag sneeuw. Wat nu? Waar moet je met je tuindrift heen in de barre maand van Januari?
Daar heb ik een simpele oplossing voor: indoor tuinieren! Allereerst maar eens een fiks boeket tulpen gekocht om het huis wat op te fleuren, want na het opruimen van de kerstversieringen zag het er wel akelig kaal uit.
Ook het reukorgaan wordt niet vergeten want ik heb wat Hyacinthen gekocht om de boel op te geuren.
Nu vond ik een bos tulpen niet voldoende om mijn huiskamer op te leuken, ook al staan ze op een voetstuk, dus daarom ook maar een mooie Azalea gekocht. Als je ze goed verzorgt, heb je er maandenlang plezier van. De truuk is om de potkluit niet uit te laten drogen zonder dat je de plant zwemles geeft want daar kan z/hij niet tegen.
Als moestuinier heb ik bij het indoor tuinieren ook de inwendige mens beslist niet vergeten. Op de giga vensterbank in mijn keuken staan bieslook, peterselie, basilicum en tijm kersvers gereed om in allerlei gerechten verwerkt te worden.
Ook mag ik graag een kropje sla scoren en lekkere rucola voor in een salade of op een broodje gezond. Jammie, heerlijk die groene vitamientjes in deze kille wintermaand, dat smaakt naar de lente.
Tja, die lente, wie kijkt daar niet rekhalzend naar uit? Om aan dat verlangen tegemoet te komen staan er ook wat bolletjes op de vensterbank.
Heerlijk, alvast zo'n voorproefje van de lente, vind je ook niet?
Nu heb ik behalve een raamvolle keuken ook nog een ander vertrek waar erg veel ramen zijn: de serre. In de serre staan vele planten te pronken zoals een aantal Palmen, deze met een onderbeplanting van Agapanthus. In deze tijd van het jaar lijkt mijn serre erg op een jungle omdat veel planten hier overwinteren.
Zoals mijn beide Olijfboompjes die, verrassend genoeg, een kleine oogst aan olijfjes gaven de afgelopen zomer. Helemaal vergeten om over te bloggen. Als je er voor zorgt dat je Olijfboom regelmatig iets te drinken krijgt en hij staat op een zonnig plekje, dan kan ook jij olijfjes uit eigen tuin verwachten.
Mijn 3 citrusboompjes staan nu te geuren en te fleuren in de serre maar gaan in mei weer heerlijk naar buiten. Onze winters zijn te koud om ze permanent buiten te zetten maar een groot deel van het jaar doen ze echt hun voordeel met een heerlijke frisse neus en het zonnetje op hun bolletje.
Het leuke aan citrusboompjes is dat ze tegelijkertijd zowel bloemetjes als vruchtjes dragen. Dat zie je niet veel. En, ook heel belangrijk, die bloemetjes verspreiden een hemelse geur. Zodra ik in de serre (onze Belgische vrienden noemen dit een veranda) kom, begint mijn neus te krullen van de geurpret.
Ook met de citrusvruchten ben ik erg blij, daar maak ik ieder jaar weer heerlijke marmelade van; een potje of 3, 4 of 5. Dat is echt kicken om zelfgemaakte marmelade uit eigen tuin/serre te eten. Wie heeft zo'n luxe hier in ons koude kikkerland?
Een permanente serre gast is de Aloe Vera. Die heb ik gekocht omdat deze plant een gel maakt die heel goed is voor je huid. Regelmatig pluk ik voorzichtig een blad af , snij het open om het vocht op mijn gezicht en handen te smeren. Het is niet voor niets dat Aloe Vera in zoveel huidverzorgingsproducten wordt verwerkt. Ik moet je wel bekennen dat 100% Aloe Vera helemaal een feest is voor je huid. Check eerst wel even in de binnenkant van je elleboog of je er niet allergisch voor bent, voordat je het goedje op je gezicht smeert.
Een andere bron van serre vreugde zijn mijn orchideetjes. Sommige heb ik al 5 jaar en nog steeds bloeien ze elk jaar rijkelijk voor mij. Zodra ze in bloei gaan, zet ik ze in woonkamer of keuken voor optimale bloemenpret. Zodra ze uitgebloeid zijn, gaan ze de serre weer in waar ze opnieuw helemaal op krachten komen voor nog een rijke bloei.
Je ziet het, met al die planten, bloemen, bollen, kruiden, vruchtenbomen en ander moois, valt er voor mij ook in de winter veel te tuinieren.
copyright 2010 Y.E.W. Heuzen
Na wekenlang niet in de tuin te hebben kunnen werken vanwege een dikke laag sneeuw, was het heerlijk om deze week eindelijk weer eens iets in de tuin te kunnen doen want dat verplichte binnen zitten is niets voor mij. Je zou er van aan de drank gaan.
Door de zware sneeuw waren vele hoge/lange afgestorven takken van allerlei planten en grassen omgeknakt of evenvoudig weg platgewalst. Die takken heb ik weg geknipt en alles wat tot een vieze dikke pap was gevroren heb ik ook verwijderd.
Tijdens dat puin ruimen ontdekte ik allerlei tekenen van nieuw leven in de tuin. Tja, mijn Hamamelis Jelena staat al wekenlang in bloei, zij was niet te missen.
Maar deze krokusjes kwamen echter onder de takken van een totaal ingestorte plant vandaan en zij waren een aangename verrassing.
Ook onverwacht waren deze dikke bloemknoppen van mijn witte Helleborus x orientalis die ik ontdekte toen ik de zwart geworden bladeren van deze plant verwijderde.
En kijk hier eens, een lieveheersbeestje. Die zal straks het buikje kunnen rondeten zodra de eerste groene luizen verschijnen. Handig zo'n tuinhulp! Daarom laat ik ook lekker altijd de boel de boel in de herfst; de tuin winterklaar maken, daar begin ik niet aan want dan ben ik mijn tuinhulpjes gegarandeerd kwijt.
Het longkruid staat er ook weer fris en fruitig bij met mooi nieuw blad. Voorlopig laat ik de plant nog maar lekker onder een dekentje van afgevallen bladeren soezen tot het echt tijd wordt om op te staan.
In de primula's zitten al dikke knoppen, dat belooft nog wat.
En ook de schoenlappersplant staat bol van de bloemenpret.
In huis geurt het naar lente dankzij de hyacinthen. Maar lente is het nog lang niet, dus daarom 's avonds heerlijk met zijn allen bij de houtkachel genieten van de behaaglijke warmte van het knappende houtvuur terwijl we allen dromen van de lente die komen gaat.
copyright 2010 Y.E.W. Heuzen
